<h1>Czy chcesz być dobrym inżynierem?</h1>

Co to znaczy być dobrym inżynierem? Jak zostać dobrym inżynierem? Czy mogę być dobrym inżynierem?

photo: www.flickr.com/photos/oldflints/

Nie wiem czy jesteś już studentem, czy dopiero rozglądasz się za jakimiś możliwościami. Na pewno jednak zastanawiasz się, czy podołasz, czy dasz rade na studiach z egzaminami. Ale nie tylko - na pewno tez przychodzą ci do głowy pytania, które zadałem na początku tego posta. 

To naturalne. Większość młodych, myślących ludzi zdaje sobie sprawę, ze zawód inżyniera jest odpowiedzialny, trudny, ze wiążą się z nim zarówno przyjemności, jak i trudności. Nie ważne jaki kierunek, w każdym przypadku pada to samo pytanie: Czy będę dobrym inżynierem? Co mi trzeba żeby takim się stać?

Otóż przeczytaj ten wpis. Może zmienić twoje życie. I nie będzie to kolejna porcja rad typu "Ucz się matematyki i fizyki".

Ucz się matematyki i fizyki :)

Oczywiście to nie jest tak, ze możesz się tych dziedzin nie uczyć. Oba te przedmioty wyposażają bowiem przyszłego inżyniera w pewien aparat opisu technicznej rzeczywistości, ze tak to ładnie nazwę. Jeśli dopiero zaczynasz studia lub tym bardziej jesteś jeszcze w liceum, gdzie nauka matematyki czy fizyki to czysta kpina, możesz tego nie rozumieć. Ale to jest tak, ze jeżeli naprawdę umiesz te przedmioty, to możesz zrozumieć wszystko z czym inżynier się styka. Nie umieć, rozumieć. To bardzo istotna różnica. 

To co może być jednak dość znaczącym problemem jest fakt, ze większość wykładowców uniwersyteckich ci tego w ten sposób nie przekaże. Na to nie licz. Oni maja swoje zakresy do przerobienia, czas goni, studenci się nie uczą, wiec jedziemy z zadaniami z Krysickiego. Zazwyczaj tez przedmioty, które mogą ci ten wspomniany aparat opisu przybliżyć przychodzą później. I prowadzi to do kuriozalnej sytuacji, w której najpierw musisz się na sucho nauczyć śmiertelnie nudnych całek, a dopiero potem (na drugim czy trzecim roku) zobaczysz jakie rewelacyjne rzeczy ta całka może robić. 

Chodzi o to, ze na polskich uczelniach, a w ogólności w całym systemie oświaty - nie ma żadnej synergii w nauczaniu - nikt się nie podejmuje takiego zaprojektowania systemu, byś mógł wynieść i zrozumieć jak najwięcej. Ot - matematyk swoje, fizyk swoje, a na drugim roku nikt już tego nie pamięta. Szkoda...

W każdym razie - celem tego akapitu jest uświadomienie ci, ze ta cala matematyka może ci w przyszłości (bardzo bliskiej zresztą) otworzyć oczy na wiele spraw, o których będziesz się dowiadywał znacznie później. Jeśli nauczysz się patrzeć na matematykę w ten sposób, znacznie łatwiej będzie ci się jej uczyć. Czasem tez warto zamiast "siepać" kolejne zadanie z Krysickiego, zastanowić się "a co mi ta własność/zależność/definicja" może dać w praktyce. Na początku będzie trudno, ale w miarę jak będziesz się wdrażał w technikę, będziesz więcej rzeczy "widział". 

A pisze to wszystko, żeby przekazać ci jedna tylko myśl:

1. Dobry inżynier rozumie to, czym się zajmuje. Nie tylko umie podstawiać do wzoru i obliczać, ale tez wie skąd się biorą dane wartości i dlaczego. Jak do tego dojść, już wiesz. 

Nie wierz w potęgę książkowej teorii

Wstyd się przyznać, ale jak szedłem na studia, to wyobrażałem sobie, ze moje życie będzie wyglądać jak w "Imieniu Róży" Umberto Eco - ciemne pomieszczenia ogromnej biblioteki i ja pośród tysięcy starych grubych ksiąg, przy płomieniu świecy (no dobra, nie przesadzajmy - przy świetle lampy) zdobywający wiedzę. Oczywiście życie szybko zweryfikowało te wizje - na immatrykulacje nie poszedłem, bo miałem kaca, a lokalny sprzedawca na sam nasz widok szykował Perle Export. Teraz jak patrze z perspektywy czasu, to nie mam czego żałować. 

Uwaga: Z pozoru ten akapit może kłócić się z tym co napisałem w poprzednim. Nie jest to prawda. 

Bylem świadkiem sceny, gdy dwóch w moim mniemaniu wysokiej klasy inżynierów siedziało razem nad rozpisanym na kartce problemem. Dotyczył jakiegoś tam rozpływu ciepła w materiale czy czegoś podobnego. Czysto akademickie zagadnienie. Męczyli się z tym jakieś 20 minut, po czym jeden się odzywa:

- Ty nie masz jakiegoś młodszego brata na studiach, czy coś? Może on by to policzył.

Czy to oznacza, ze wspomniany brat jest jakimś fachowcem? Oczywiście nie. Ale tak się składa, ze podczas studiów mamy takie właśnie projekty i projekciki, ze coś tam przepływa, warunki takie i takie, wzór taki i taki, szukana wartość. Wypisujemy dane i jazda. Tyle tylko, ze o ile nie będziesz kiedyś pracował w centrum R&D czy biurze projektowym, to prawie nigdy ci się to nie przyda. Co najwyżej w takiej sytuacji, jak moim opisanym kolegom. 

Dzieje się tak dlatego, ze zdecydowana większość, ze tak to nazwę, inżynierii stosowanej nie wymaga od nas znania na pamięć wzorów czy definicji z podręcznika. Fachowiec z jakimś tam doświadczeniem widzi co jest do zrobienia, jakie materiały i sprzęt są mu potrzebne, ile ma czasu, no i... No i robi to. Nie siedzi, nie liczy, nie zastanawia się. 

Oczywiście istnieje coś takiego jak "wyrobienie". Jak się ileś tam aplikacji zrobiło, to jest po prostu łatwiej. Słowo-klucz do tego tematu to PRAKTYKA. 

Zastanawiałeś się czasem dlaczego niektórzy studenci, nawet jeśli nie są orłami we wszystkich przedmiotach na uczelni, to w pewnych dziedzinach są zwyczajnie lepsi od tych najbardziej obkutych? Otóż większość tych obkutych posiada te wiedzę w głowie, ale jest ona oderwana od rzeczywistości. To są dla nich po prostu suche fakty, które gdzieś tam im się udało przyswoić. Ci drudzy z kolei nie musieli nawet kiedykolwiek przeczytać stosownego akapitu w książce. Jak sobie gość coś tam w domu dłubie i lutuje, to on będzie znal dane zjawisko i opisze je stokroć lepiej. Malo tego - jak jest dobry, to nawet bez oparcia w teorii znajdzie na nie wzór matematyczny. 

Podsumujmy i ten akapit:

2. Jeśli rozumiesz to co robisz i umiesz to zastosować w praktyce, już jesteś lepszy od większości swoich rówieśników. Pamiętaj tylko, ze teoria w procesie "rozumienia" odgrywa niebagatelna role. Zloty środek - nie lekceważ teorii, ale osadź ja w praktyce. 

Na dziś wystarczy. Ciąg dalszy oczywiście nastąpi.

_____________________________________________________

Tutaj bardzo duża prośba: Bardzo proszę o opinie w komentarzach. Zauważyłem, ze jak na bloga moje posty są dość długie. Czy taki tekst dobrze się czyta? Czy powinienem dzielić posty na trochę krótsze? Ktoś w ogóle doczytał do końca? :)